Ruzie…
Drie weken geleden kwam een moeder bij mij op gesprek. Ze heeft regelmatig ruzie met haar 11 jarige dochter. Ze vertelt hoe zo’n ruzie er meestal uit ziet. Ze houden het allebei pittig lang vol, soms zelfs een paar uur. De aanleiding is meestal iets kleins en als haar dochter dan emotioneel wordt dan gaat het van kwaad tot erger. Flinke escalaties en er het gezin heeft er al eerder ondersteuning voor gehad. Haar dochter wil zelf niet nog een keer met iemand hierover in gesprek. We praten over hoe het in andere situaties gaat. Moeder is advocaat en verbaal sterk. Ik vraag haar hoe ze omgaat met emotionele cliënten op het werk. Hoe kijkt ze, wat zegt ze en hoe ziet het eruit? Samen maken we een plan hoe ze kan reageren op emotioneel gedrag van haar dochter.
Vandaag kwam ze opnieuw op gesprek. Ze kon bijna wachten met beginnen te vertellen. Het was opgelost! Het was haar gelukt om bij een emotionele uitbarsting rustig te blijven, te luisteren en alleen maar te erkennen verbaal en non-verbaal. Binnen 5 minuten was haar dochter rustig geworden, opgestaan en buiten gaan spelen met haar vriendinnen. En zo had ze nog wat voorbeelden.
Kleine veranderingen hebben vaak een groot effect!
